Documentaire over de relatie tussen westerse kunstmusea en het geweld van het plantagesysteem. Veel musea zijn gebouwd met winst onttrokken aan plantages. Na een eerste mislukte poging besluit een groep plantagearbeiders kunst te gaan maken. Ze verenigen zich in de Cercle d’Art des Travailleurs de Plantation Congolaise (CATPC) en maken zelfportretten van rivierklei, die met 3D technologie worden gereproduceerd in chocolade. Als plantagearbeider Matthieu Kasiama naar New York reist om daar de eerste solo-expositie van CATPC te openen, roept de New York Times de expositie uit tot best art of the year. Met de opbrengsten van hun kunst kopen de plantagearbeiders hun eigen land terug.
