Nasir is een zachtaardige man met een hard leven; hij moet schrapen om de dagelijkse boodschappen te bekostigen en slaat noodgedwongen maaltijden over. Adoptiezoon Iqbal heeft het lichaam van een volwassene, maar het verstand en de kwetsbaarheid van een kleuter. Ondanks alles blijft Nasir optimistisch. Hij schrijft liefdesverklaringen aan zijn vrouw en declameert eigen gedichten waar zelfs de grootste ploert stil van wordt.
